عشق رمانتیک یک نوع اعتیاد است، اعتیادی جالب و جذاب وقتی که همه چیز به خوبی اتفاق میافتد و … | |
در انسان چهار منطقه بسیار کوچک مغزی وجود دارد که محققان میگویند اینها مدار عشق هستند.
یک توصیف و توجیه غیر شاعرانه این است که عشق اصولا توسط تصویر ذهنی، هورمونها و ژنتیک درک و دریافت میشود. حساس ترین این مدار نقطه به تگمنت شکمی است که در رابطه با فردی که عاشق شده، قابلیت بازسازی تصویر معشوق را میسر میکند. سلولهای این منطقه دوپامین ساخته و به نقاط مختلف مغز مخابره میکنند. محققان معتقدند که عشق مانند ماده شیمیای در مغز عمل میکند، مثل ماده مخدر. عشق رمانتیک یک نوع اعتیاد است، اعتیادی جالب و جذاب وقتی که همه چیز به خوبی اتفاق میافتد و اعتیادی وحشتناک زمانی که عشق ناکام میماند. مردم برای عشق میمیرند و دست به قتل میزنند. ارتباط عشق به ماده مخدر تشبیه چندان جالبی نیست. عشق چیزی شگفت و متعالی است که دلایل مخصوص به خود دارد. عشق ما را در کنار یکدیگر قرار میدهد. اما همیشه هم این طور نیست. محققان مغز افرادی که در عشق نا موفق بودهاند و به عبارتی دل شکسته را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادهاند. این بار نقطه ای دیگر از مدار چهار گوشه عشق که بیشتر در ارتباط با اعتیاد است نقش داشته. این افراد شواهدی از میل و عطش شدید را نشان میدادند، عطش و میلی مشابه به کوکائین. طبق این گزارش، تیم تحقیقاتی دانشمندان با تحلیل و اسکن مغز زوجهایی که حتی بعد از ۲۰ سال از زندگی مشترک همچنان روابط عاشقانه خود را حفظ نمودند متوجه شدند که دو منطقه مدار عشق این افراد فعال است. مناطقی که تولید هورمون کاهنده استرس میکنند (سروتونین). این مناطق تولید احساس ارامش میکنند. دانشمندان با این مطالعه خواستهاند عملکرد مغز را در این ارتباطات بهتر درک کنند و حتی با تولید موادی مشابه آنچه در هنگام عاشقی تولید میشود به بهبود روابط کمک کنند. |
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت